Przedmiotem bioetyki jest interwencja człowieka na życiu ludzkim. Nie wszystko jednak w życiu wchodzi w zakres bioetyki.

Bioetyka rozważa te problemy, które dotykają manipulacji nad życiem człowieka. Przedmiotem bioetyki jest życie człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci.

Rozważania etyczne nigdy nie mogą być cząstkowe interpretują one wartości człowieka w całości.

Przedmiotem etyki są nie tylko wartości człowieka, ale wartości człowieka jako takiego.

Etyka nie ogranicza się tylko do opisania sytuacji, ale charakteryzuje się ze względu na wartości normatywne i zobowiązujące.

Zadaniem etyki nie jest ocenianie tego, co ludzie czynią, ale ocenianie tego, co ludzie powinni czynić. Przez to zakłada się że w etyce akcentuje się istnienie wartości przedmiotowych, uniwersalnych, niezmiennych w wyniku sytuacji.

Filozofia moralna

Poruszamy się tu w polu moralnym, dozwoloności i niedozwoloności, dobrego i złego, wartości i niewartości.

Rozważanie etyczne rozwijane jest w świetle rozumu ludzkiego, a więc za pośrednictwem filozofii.

Wierzący powinien odwoływać się do rozumu ma możliwość interpretowania.

Istnieje powiązanie między bioetyką a teologią moralną. Powiązanie to jest przede wszystkim związane z integralną częścią teologii moralnej, która opiera swoje badania na Objawieniu, tradycji K-ła i Magisterium Kościoła.

Bioetyka nie jest utożsamiana z teologią moralną.

Nauka i wiara nie przeciwstawiają się z sobą, ale mogą one ze sobą współpracować. Mówi o tym Sobór Watykański II. Wymiar etyczny nie może być pominięty w oparciu i odwołaniu do Absolutu.

Człowiek odpowiedzialny za własne życie

W encyklice „Humane vite" Paweł VI mówi o odpowiedzialności za przekazywane życie. Potępił wszelkie środki antykoncepcyjne. Encyklika ta spotkała się z wielką krytyką w świecie.

Rozwój genetyki: pytania moralne związane z tym rozwojem

Na polu wielorakich poszukiwań technicznych odbywa się bardzo szybki rozwój biologii molekularnej. Możliwe już są diagnozy chorób genetycznych przed narodzeniem, ( zapłodnienie in vitro, przeszczepy genów, określanie płci ).

Rozwój genetyki jest również źródłem niepokojów i lęków. Poszukiwanie w dziedzinie genetyki uwarunkowane jest poszukiwaniem prawdy, a z drugiej strony idą korzyści ekonomiczne i polityczne. Pojawiają się wątpliwości i pytania:Norma moralna nie może wynikać z kultury gdyż jest ona normą moralną obiektywną. Kultura nie może wyznaczać normy moralnej.

Człowiek współczesny dzięki poszukiwaniom, na jakiej drodze się porusza gdzie chce dojść a w ostateczności gdzie dojdzie.

Rozwój genetyki wystawiony jest na dramatyczną dwuznaczność z jednej strony może nastawić się na służbę człowieka już od jego poczęcia, a z drugiej strony może służyć korzyściom.

Poprzez lęki i znaki zapytania rysuje się problem etyczny.

Człowiek manipulator genetyczny:

1. mentalność sekularystyczna - pojmowanie Absolutu stawia człowieka z Bogiem w relacjach nic nieznaczących. Człowiek, który odrzuca Absolut staje na jego miejscu i staje się sędzią wartości moralnych. Ta mentalność człowieka ma swoje odzwierciedlenie w ST (grzech pierworodny). Człowiek sekularyzowany przeżywa naukę i technikę jako Absolut. Nauka i technika mogą stać się formą idolatrii, bałwochwalstwa.

2. Mentalność teistyczna - przeciwnie prowadzi człowieka do uznania siebie jako stworzenie wobec Boga. Obraz Boga - Stworzyciela staje się normą życia człowieka i jego zadań w historii. Nauka i technika znajdują swoją głęboką prawdę w istnieniu, ale w istnieniu służenia człowiekowi. Nauka i technika stają się procesem humanizacji.

Kontrast tych dwóch mentalności daje początek zagadnieniom moralnym. Człowiek zsekularyzowany w ogóle nie dostrzega problemów moralnych, albo stawia sobie te problemy moralne interpretując bardzo wąsko. U ludzi wierzących problem moralny staje się bardziej widoczny.

Czym jest życie ludzkie?

Życie - w świetle doświadczenia, refleksji, życie ludzkie jest dobrem. Objawia się jako wielki dar, który pochodzi od Boga stwórcy (w świetle wiary). Wierzący widzą, dlaczego życie ludzkie na ziemi jest bezcenne.

Życie ludzi nie redukuje się tylko do życia biologicznego, lecz również posiada życie duchowe i psychiczne.

Człowiek jako pan i zarządca swojego życia

Życie ludzkie jest darem i z drugiej strony jest za nie odpowiedzialny. Fundament odpowiedzialności sytuuje się w samym człowieku. Bóg postawił człowieka w świecie stworzenia jako pana. Panowanie człowieka nie dotyczy tylko świata rzeczy, ale i również życia człowieka. Boskie panowanie działa przez człowieka i dotyka szczytu daru wolności, który to dar otrzymuje człowiek od Boga. Jeżeli człowiek realizuje swoją wolność w życiu upodabnia się do Boga. Człowiek ma panowanie pełne, gdyż cały świat materialny postawiony jest pod panowaniem człowieka. Z tego powodu świat rzeczy jest zawsze i tylko światem środków, który ma za cel służbę człowiekowi jako celowi. Nad światem życia ludzkiego panowanie nie jest pełne i nie ograniczone. Człowiek jest tylko użytkownikiem życia ludzkiego, ponieważ życie ludzkie staje w linii rosnącej humanizacji, a nie w linii manipulacji. Na mocy tego panowania, które zobowiązuje go do strzeżenia życia człowiek staje się sobą. Panowanie to rozpoczyna się od urodzenia. Człowiek jest jedynym na ziemi stworzeniem, które Bóg chciał dla samego siebie.

W Księdze Rodzaju o różnicy panowania Boga i człowieka jest mowa w rozdziale 9 wers 6. Nie można panować nad życiem drugiego człowieka, gdyż to życie należy do Boga. Człowiek nie może być uprzedmiotowiony nie może być traktowany jako środek, ale jako cel.

Człowiek jest panem swego życia ze względu na dar ze względu na obraz Boga. Z tego powodu człowiek nie może być absolutnym sędzią konkretnego panowania nad światem. Człowiek jest, więc tylko panem w takim wymiarze, w jakim jest zarządcą naznaczonym przez Stwórcę.

Człowiek jest posłuszny. Posłuszeństwo stanowi znak prawdziwej miłości do Boga.

Panowaniem człowieka nad światem jest panowaniem służebnym. Ważne jest to ze względu na panowanie nad życiem ludzkim.

Panowanie służebne nad życiem

Indywidualizowanie obrazu Boga. Człowiek wie, że nie powinien oddalać się od siebie w celem szukania tego obrazu.

Panowanie służebne nad życiem jest do urzeczywistnienia według prawa moralnego nad życiem, które żąda dynamizmu celowości natury ludzkie.

Pojęcie natury poddawane jest dyskusji, jeśli nawet nie odrzucane. Człowiek szuka interpretacji w prawie w zachowaniach biologicznych, ale nie chce przyjmować prawa naturalnego.

Prawo morale naturalne odnosi się do natury ludzkiej. Odnosi się do człowieka jako człowieka. Do człowieka jako jedności psychofizycznej duszy i ciała. Prawo moralne jest swego rodzaju apelem dla odpowiedzialnego panowania nad światem. Uwalnia człowieka od wszystkich subiektywizmów.

Interwencje na życiu ludzkim i kryteria moralne

Człowiek stał się uczestnikiem panowania boskiego w świecie i to w sposób darmowy i ma prawo nieraz interweniować na życiu ludzkim. Człowiek może i powinien panować nad życiem ludzkim, ale to panowanie nie ma być jako służba.

Manipulacja ma znaczenie negatywne, tzn. tak decydować o jakimś działaniu, które to działanie nie jest moralne, które nie są moralne!

Manipulacja wskazuje na to, że życie ludzkie zniżane jest do poziomu rzeczy, środka.

W niektórych sytuacjach manipulacja jest pozytywna. Dlatego lepiej jest używać pojęcia interwencja na życiu ludzkim. Jest to zawsze interwencja do człowieka, którą należy moralnie ocenić.