Śledź nas na:



Poglądy etyczne wybranych nurtów i postaci

Pierre Teilhard de Chardin


(ur. 1 maja 1881 w Sarcenat, zm. 10 kwietnia 1955 w Nowym Jorku) - francuski teolog, filozof i paleontolog, jezuita.

Zwolennik teorii ewolucji, której próbował nadać duże znaczenie filozoficzne w duchu chrześcijaństwa.



Zwolennik teorii ewolucji, której próbował nadać duże znaczenie filozoficzne w duchu chrześcijaństwa. Twierdzi, że cała rzeczywistość ma charakter dynamiczny i ewolucyjny, dąży od punktu Alfa do punktu Omega mając swój początek i koniec w Chrystusie. Celem człowieka i świata jest jedność duchowa.

Szczęście w świecie rozwijającym się do Boga, powstaje recepta na to szczęście. Jest ona następującą :Aby każdy w swoim miejscu robił najlepiej to co może. Radość elementu który stał się świadomy całości jest najwyższym szczęściem. Stać się świadomym swojej istoty i przydatności dla całego mechanizmu.

Doskonałością ludzkiej aktywności jest działanie, twórczość, praca. Istotne jest jednoczenie się z Bogiem przez działanie w skutek tego następuje przebóstwienie działania.

FILOZOFIA KOŃCA XX WIEKU U PROGU NOWEGO TYSIĄCLECIA


Pragmatyzm wziął swój początek z empiryzmu angielskiego i XIX-wiecznej psychologii.

Powstał jako reakcja na panujący w USA pod koniec XIX wieku racjonalistyczny idealizm. Głównymi przedstawicielami byli Charles Sanders Peirce, (ur. 10 września 1839, zm. 19 kwietnia 1914) - filozof amerykański, twórca (obok Williama Jamesa) kierunku filozoficznego zwanego pragmatyzmem.

Całe życie pracował jako urzędnik, za życia nie znalazł wydawcy dla swego dwunastotomowego dzieła poświęconego pragmatyzmowi. Jest autorem słowa "pragmatyzm" i głównych koncepcji tego nurtu. W. James (jego przyjaciel) je spopularyzował. Nigdy nie zdobył tak wielkiej popularności jak W. James, a jego najbardziej chyba znanym tekstem jest Jak uczynić nasze myśli jasnymi.

który stworzył nazwę "pragmatyzm" i opracował istotne idee systemu oraz William James (ur. 11 stycznia 1842 w Nowym Jorku, zm. 26 sierpnia 1910 w Chocorua w stanie New Hampshire) - amerykański filozof, psycholog, psychofizjolog, psycholog religii, prekursor psychologii humanistycznej i fenomenologii.

- który nadał mu kształt i spopularyzował. Popularność pragmatyzmu w wersji Jamesa spowodowała, że była ona określana przez pewien czas jako amerykańska "filozofia narodowa". Uważał, że poznanie ludzkie jest wyrazem instynktu, wiary i wartościowania świata. Jego zdaniem także poglądy religijne i wiara powinny być oceniane w ten sposób.

Tylko wiara może powodować, że przyjmujemy religię (the will to belive): mamy do tego prawo, gdyż i tak jesteśmy na nią zdani - w praktyce postępujemy tak, jakbyśmy wierzyli, że Bóg istnieje, albo, że nie istnieje.

Wiele uwagi James poświęcił analizie doświadczenia.

Taki pojmowanie pragmatyzmu ugruntował John Dewey. urodził się w 1859 w Vermont, zmarł w 1952 w Nowym Jorku. Filozof, pedagog, czołowy przedstawiciel amerykańskiego progresywizmu. Twórca koncepcji szkoły pracy (1896–1902) w Chicago. Wykładał między innymi na uniwersytetach w Nowym Jorku, Chicago.

W europie zaś pojawiła się filozofia dialogu. Jej twórcami są Martin Buber (1878-1965) i Emanuela Levinasa. Filozofia ta opiera się na relacji JA-TY lub JA-INNI prowadzącej do doświadczenia Boga. Podstawowym punktem wyjścia staje się etyka i antropologia. Zadaniem metafizyki jest wyjaśnienie tego co dane w doświadczeniu religijnym i moralnym, w spotkaniu z drugim człowiekiem.

Postmodernizm wyraża współczesny dystans do klasycznej tradycji filozoficznej i postęp oparty na wielkich projektach społecznych i etycznych. Dla tego nurtu filozofia jest ciągłym zadawaniem pytań, nieskończonym komentowaniem, odkrywaniem wielkości sensów i dzieł.



Wielu z tych teorii nie jestem przekonana oraz wiele z nich popieram. Żadna z nich jednak nie pasuje do mnie i moich przekonam w 100% . Ciężko jest mi się zgodzić z którąś z tych postaci tak do końca. Lecz tam gdzie tylko potrafiłam wyrażałam swoje zdanie na dany pogląd.



Zobacz także