Odróżniamy eutanazję od tzw. uporczywej terapii, czyli od pewnych zabiegów medycznych. Przestały one być adekwatne do realnej sytuacji chorego, ponieważ są niewspółmierne do rezultatów, których można oczekiwać lub są zbyt uciążliwe dla samego chorego i rodziny. W terapii uporczywej trzeba ocenić, czy stosowane środki lecznicze są obiektywnie proporcjonalne do przewidywanej poprawy zdrowia. Stosowanie środków przeciwbólowych by ulżyć cierpieniom umierającego, nawet za cenę skrócenia jego życia, może być moralnie zgodne z ludzka godnością. Jeśli śmierć nie jest zamierzona ani jako cel, ani jako środek lecz jedynie przewidywana i tolerowana jako nieunikniona.

Rodzaje eutanazji:

• Samobójcza – kiedy chora osoba sama, na własną rękę podejmuje działanie bezpośrednio zabójcze.

• Samowolna – jest podejmowana bez wiedzy pacjenta i jego rodziny.

• Na żądanie – tzw. zabójstwo z litości, śmierć na prośbę z motywów litości.

• Legalna – z upoważnienia instytucjonalnego do podejmowania działań eutantycznych, bez wiedzy chorego lub jego opiekunów.

• Dobrowolna – na podstawie zezwolenia uprzednio, formalnie zadeklarowanego.

Działania analgetyczne – jest to używanie środków znieczulających, zwanych analgetykami, które pozbawiają zmysłowych reakcji organizmu, osłabiając witalne siły człowieka i w ten sposób dysponują go do śmierci.

Śmierć mózgu – jest to całkowite i stałe przerwanie wszystkich funkcji mózgu, także tych kontrolowanych przez pień mózgu.